Obowiązkowy split payment w Polsce. Od kiedy będzie obowiązkowy

1 lipca 2018 r. weszły w życie przepisy wprowadzające w Polsce mechanizm podzielonej płatności (ang. split payment) jako sposób regulowania zobowiązań między przedsiębiorcami. W założeniu ten mechanizm ma zapewnić lepszą ściągalność zobowiązań w podatku od towarów i usług. Aby uszczelnić system, Polska zwróciła się do Komisji Europejskiej o zgodę na wprowadzenie obowiązkowego split payment w określonym zakresie. Uzyskała ją w decyzji wykonawczej Rady z dnia 18 lutego 2019 r. W poniższym artykule zostanie wyjaśniony mechanizm działania podzielonej płatności oraz reguły obowiązywania obowiązkowego split payment, którego wprowadzenie zostało zatwierdzone decyzją Rady.

Podstawa prawna

Mechanizm podzielonej płatności został wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług^[1] nowelizacją^[2], która weszła w życie 1 lipca 2018 r. Do działu XI (Dokumentacja) został wprowadzony rozdział 1a, w którym w przepisach art. 108a-108d zostały uregulowane zasady funkcjonowania split payment^[3].

Kto może zastosować mechanizm podzielonej płatności?

Mechanizm podzielonej płatności może być stosowany przez przedsiębiorców, czyli podatników VAT, którzy otrzymali fakturę ze wykazaną kwotą podatku VAT. Tym samym konsumenci, czyli podatnicy zwolnieni z VAT, nie mogą stosować takiego mechanizmu.

Na czym polega split payment?

Split payment jest sposobem płatności, zgodnie z którym zapłata dokonana przez przedsiębiorcę, jest rozdzielona na:

• kwotę netto, która jest przekazywana na rachunek bankowy podatnika, oraz
• podatek od towarów i usług, który jest przekazywany na specjalnie do tego celu utworzony rachunek VAT.

W ramach komunikatu przelewu, przy płatnościach z wykorzystaniem split payment, wskazuje się:

• kwotę odpowiadającą kwocie podatku od towarów i usług;
• kwotę odpowiadającą wartości sprzedaży brutto;
• numer faktury, w związku z którą jest dokonywana płatność;
• numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług.

Kto decyduje o zastosowaniu split payment?

O zastosowaniu split payment decyduje nabywca i nie musi w tym zakresie uzyskiwać zgody sprzedawcy. Nie wyklucza to jednak sytuacji, w której strony umówią się co do zastosowania tego mechanizmu, co jest prawnie dopuszczalne zgodnie z zasadą swobody umów^[4]. Zastosowanie się jednak do takiego postanowienia umownego, lub też nie, może być egzekwowane jedynie na drodze cywilnoprawnej.

Zakres dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku VAT

Korzystanie z mechanizmu split payment rodzi słuszne obawy przedsiębiorców, bowiem z uwagi na ograniczenie dysponowania tymi środkami na rachunku VAT zmniejsza ich płynność. Możliwości uznania i obciążenia rachunku VAT zostały ustawowo ograniczone, co przedstawia Tabela 1.

Tabela 1: Uznanie i obciążenie rachunku VAT

Uznanie rachunku VAT	Obciążenie rachunku VAT
zapłata VAT z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności	dokonanie płatności w kwocie VAT z rachunku VAT
wpłata VAT przy wewnątrzwspólnotowej dostawie paliw silnikowych	zwrot kwoty odpowiadającej VAT, wynikającej z korekty FV na rachunek VAT
przekazanie środków z innego rachunku VAT	wpłata VAT i innych obciążeń podatkowych związanych z tym podatkiem na rachunek urzędu skarbowego
zwrot VAT	wpłata VAT przy WNT
	zwrot VAT przez osobę, która nie jest odbiorcą
	przekazanie środków na inny rachunek VAT
	przekazanie środków na innych rachunek wskazany przez naczelnika urzędu skarbowego
	realizacja zajęcia na podstawie administracyjnego tytułu egzekucyjnego w zakresie VAT

Źródło: opracowanie własne.

Jak dysponować środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku VAT?

Aby podatnik mógł swobodnie dysponować środkami zgromadzonymi na rachunku VAT, czyli żeby mógł dokonywać przelewów na cele inne niż wskazane w tabeli, niezbędne jest złożenie wniosku do naczelnika urzędu skarbowego o uwolnienie zgromadzonych środków. W takim wniosku określa się m.in.:

• rachunek bankowy, na który ma zostać przekazana kwota uwolnionych środków,
• wysokość zgromadzonych środków, które mają zostać przekazane na rachunek bankowy podatnika.

Organ podatkowy ma 60 dni na wydanie postanowienia w tym zakresie. Ma również obowiązek przekazać informację o uwolnieniu środków właściwemu bankowi lub SKOK-owi.

Nie zawsze jednak organ może się zgodzić na wypłatę środków z rachunku VAT. Takie ryzyko istnieje w następujących sytuacjach:

• podatnik posiada zaległość podatkową,
• organ powziął uzasadnioną obawę, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane,
• organ powziął uzasadnioną obawę, że może wystąpić zaległość podatkowa lub może być ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

Są to podstawy dla organu do wydania decyzji o odmowie uwolnienia środków zgromadzonych na rachunku VAT podatnika.

Zagrożenia przy płatnościach na rzecz innego przedsiębiorcy niż wskazany na fakturze

Prawodawca wprowadził odpowiedzialność solidarną podatnika innego niż wskazany na fakturze, w sytuacji gdy ten jest odbiorcą przelewu wykonanego z wykorzystaniem mechanizmu split payment. Odpowiedzialność dotyczy nierozliczonego przez dostawcę towarów albo usługodawcę podatku VAT wynikającego z dostawy albo świadczenia do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Odpowiedzialność ta jest wyłączona wtedy, kiedy osoba, która otrzymała ww. płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu dokona:

• płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, która jest opłacana, albo
• zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymał taką płatność.

Ograniczenia w możliwości zastosowania mechanizmu podzielonej płatności

Obecnie mechanizm podzielonej płatności nie zawsze może być zastosowany w obrocie gospodarczym. Występują spore utrudnienia wynikające z obecnej konstrukcji tego mechanizmu.

Aktualnie jest możliwe zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności przy wykorzystaniu firmowego rachunku bankowego. Środki pieniężne trafiają odpowiednio na rachunek bankowy kontrahenta oraz jego rachunek VAT.

Ograniczenia w zastosowaniu tego mechanizmu pojawiają się w takich sytuacjach, jak:

• zapłata w innej formie niż przelew, np. gotówkowo, z wykorzystaniem karty płatniczej, przekazu pieniężnego;
• uregulowanie zobowiązania w formie kompensaty, czy też datio in solutum;
• zapłata na i z rachunku prywatnego przedsiębiorcy albo rachunku innego niż rozliczeniowy.

Przelewy wykonywane przy użyciu mechanizmu split payment mogą być wykonywane jedynie przy płatnościach w PLN. Ponadto rachunek VAT musi być również prowadzony w PLN.

Mechanizm nieidealny

Obecnie mechanizm podzielonej płatności nie jest idealny. Zgodnie z przepisami, każdy bank będzie musiał prowadzić rachunek VAT dla swoich klientów. Oznacza to, że przedsiębiorca ma przypisany rachunek VAT do swojego rachunku bankowego w danym banku. Tym samym, jeżeli przedsiębiorca posiada rachunki bankowe w różnych bankach, to posiada również kilka rachunków VAT. Prawodawca nie przewidział w tym zakresie możliwości konsolidacji takich rachunków.

Kolejną niedogodnością związaną z mechanizmem jest możliwość jego zastosowania tylko w odniesieniu do jednej faktury – nie ma możliwości zapłacenia zbiorczo kilku faktur. Można jednak podzielić jedną fakturę na kilka płatności z zastosowaniem tego mechanizmu. Ponadto przedsiębiorca nie może zlecić płatności w split payment, jeżeli nie otrzymał jeszcze żadnej faktury od swojego kontrahenta.

Zachęty wprowadzone przez prawodawcę polskiego przy wprowadzeniu mechanizmu podzielonej płatności

W związku z ograniczeniem możliwościami dysponowania środkami zgromadzonymi przez przedsiębiorców na rachunku VAT, a tym samym uniedogodnieniem oraz ryzykiem ograniczenia płynności takich podmiotów, prawodawca wprowadził szereg zachęt, które w założeniu mają skłonić przedsiębiorców do stosowania tego mechanizmu.

Szybszy zwrot VAT

Jedną z podstawowych zachęt jest wprowadzenie krótkiego terminu zwrotu VAT na rachunek VAT. Termin ten został określony jako 25 dni, a jedynym warunkiem, jaki musi być spełniony, jest zawnioskowanie przez podatnika o zwrot VAT na rachunek VAT w deklaracji podatkowej. Stanowi to dodatkową formę zwrotu VAT na rzecz podatnika, funkcjonującą obok znanych dotychczas scenariuszy zwrotu VAT. Organy podatkowe nie mają żadnych podstaw do obciążania podatników dodatkowymi warunkami do spełnienia, aby mogli oni z niego skorzystać.

Ograniczenia sankcji podatkowych wynikających z ustawy o VAT

Kolejną zachętą jest ograniczenie sankcji podatkowych wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie:

• 112b ust. 1 pkt 1 - dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty zaniżenia zobowiązania podatkowego albo kwoty zawyżenia zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe w sytuacji, gdy podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał:
  1. kwotę zobowiązania podatkowego niższą od kwoty należnej,
  2. kwotę zwrotu różnicy podatku lub kwotę zwrotu podatku naliczonego wyższą od kwoty należnej,
  3. kwotę różnicy podatku do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe wyższą od kwoty należnej,
  4. kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub kwotę różnicy podatku do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, zamiast wykazania kwoty zobowiązania podatkowego podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego,
• 112b ust. 2 pkt 1 - dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 20% kwoty zaniżenia zobowiązania podatkowego albo kwoty zawyżenia zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli po zakończeniu kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo w trakcie kontroli celno-skarbowej w przypadkach, o których mowa w ww. pkt, podatnik złożył korektę deklaracji uwzględniającą stwierdzone nieprawidłowości i wpłacił kwotę zobowiązania podatkowego lub zwrócił nienależną kwotę zwrotu,
• 112c - dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 100% części dotyczącej podatku naliczonego wynikającego z faktur:
  1. wystawionych przez podmiot nieistniejący;
  2. stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane;
  3. podających kwoty niezgodne z rzeczywistością;
  4. potwierdzających czynności obarczone nieważnością bezwzględną i wadą pozorności.

Wskazana zachęta nie ma zastosowania, w sytuacji gdy podatnik wiedział, że faktura zapłacona z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności:

• została wystawiona przez podmiot nieistniejący;
• stwierdza czynności, które nie zostały dokonane;
• podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością;
• potwierdzających czynności obarczone nieważnością bezwzględną i wadą pozorności.

Wyłączenie odpowiedzialności solidarnej

Plusem dla przedsiębiorców korzystających z mechanizmu podzielonej płatności jest również brak obciążenia odpowiedzialnością solidarną wynikającą z ustawy o podatku od towarów i usług (art. 105a ust. 1 ustawy o VAT), czyli w zakresie odpowiedzialności ponoszonej wraz z dostawcą towarów wskazanych w załączniku nr 13 do ustawy o VAT.

Podobnie jak w przypadku zachęty w zakresie ograniczenia sankcji podatkowych, wyłączenie odpowiedzialności solidarnej nie ma zastosowania, gdy podatnik zastosował mechanizm podzielonej płatności pomimo tego, że wiedział o tym, iż faktura:

• została wystawiona przez podmiot nieistniejący;
• stwierdza czynności, które nie zostały dokonane;
• podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością;
• potwierdzających czynności obarczone nieważnością bezwzględną i wadą pozorności.

Brak ewentualnych podwyższonych odsetek

Korzystanie z mechanizmu podzielonej płatności również odciąży podatników z podwyższonych odsetek za zwłokę. Dotyczy to sytuacji, w której zaległość podatkowa powstała w okresie rozliczeniowym, za który podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę podatku naliczonego, którego co najmniej 95% wynika z otrzymanych przez podatnika faktur, które zostały zapłacone z zastosowaniem mechanizmu split payment.

Przy czym ta zachęta nie znajduje zastosowania, gdy zaległość podatkowa przekracza dwukrotność kwoty podatku naliczonego wykazanej w złożonej deklaracji podatkowej oraz podatnik zastosował mechanizm podzielonej płatności, pomimo że wiedział, iż faktura:

• została wystawiona przez podmiot nieistniejący;
• stwierdza czynności, które nie zostały dokonane;
• podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością;
• potwierdzających czynności obarczone nieważnością bezwzględną i wadą pozorności.

Należyta staranność

Prawodawca przewidział, że podatnicy stosujący mechanizm podzielonej płatności będą mogli łatwiej wykazać zachowanie przez nich należytej staranności.

Obniżenie VAT

Jednocześnie prawodawca przewidział, że w przypadku kiedy podatnik zapłaci w terminie wcześniejszym niż termin zapłaty podatku VAT swoje zobowiązanie podatkowe, to będzie mógł je pomniejszyć o kwotę obliczoną z zastosowaniem następującego wzoru:

S=Z x r x n/360

gdzie:

S – kwota, o którą obniża się kwotę zobowiązania podatkowego

Z – kwota zobowiązania podatkowego wynikająca z deklaracji podatkowej przed jej obniżeniem

r – stopa referencyjna NBP obowiązująca na 2 dni przed dniem zapłaty podatku

n – liczba dni od dnia, w którym obciążono rachunek bankowy, dla którego prowadzony jest rachunek VAT, z wyłączeniem tego dnia, w którym upływa termin zapłaty podatku, włącznie z tym dniem.

Obowiązkowy split payment

Dyrektywa VAT^[5] nie nakłada na podatników obowiązku dokonywania płatności z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności. Oznacza to, że takie rozwiązanie musiało zostać poprzedzone zgodą Komisji Europejskiej, a następnie zaakceptowane przez Radę UE^[6].

Jeszcze przed wejściem w życie przepisów wprowadzających do polskiego porządku prawnego fakultatywnego mechanizmu podzielonej płatności, Polska wystąpiła z wnioskiem do Komisji Europejskiej o udzielenie pozwolenia na wprowadzenie obowiązkowego split payment w wybranych obszarach działalności gospodarczej. Pismo wpłynęło do Komisji 15 maja 2018 r. i swoim zakresem obejmowało derogację w odniesieniu do:

• wymogów związanych z wystawianiem faktur VAT oraz
• wprowadzeniem obowiązkowego split payment w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług podatkowych podatnych na oszustwa, które są objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia oraz odpowiedzialnością solidarną.

23 stycznia 2019 r. Komisja Europejska opublikowała projekt decyzji, która została wydana przez Radę 18 lutego 2019 r.

Motywy decyzji Rady

Polska składając wniosek do Komisji Europejskiej wskazała na podstawowe przyczyny wprowadzenia obowiązkowego split payment. Podstawowym powodem dla wprowadzenia takiego mechanizmu jest walka z oszustwami podatkowymi w VAT oraz niedostateczna skuteczność instytucji dotychczas wprowadzonych do systemu, np. odwrotnego obciążenia, solidarnej odpowiedzialności czy jednolitego pliku kontrolnego.

W motywach decyzji zostały wskazane następujące założenia modelu obowiązkowej podzielonej płatności w Polsce, m.in.:

• mechanizm będzie miał zastosowanie jedynie do transakcji dokonywanych pomiędzy podatnikami podatku od towarów i usług (B2B);
• mechanizm będzie dotyczył jedynie towarów i usług wymienionych w załączniku do decyzji;
• mechanizm będzie obejmował wyłącznie elektroniczne przelewy bankowe, czyli w swoim zakresie nie będzie mógł obejmować płatności kartowych, gotówkowych i innych;
• wprowadzenie:
  1. szybszego zwrotu VAT na rachunek VAT – 25 dni;
  2. braku kosztów otwarcia i prowadzenia rachunku VAT – brak prowizji i opłat obciążających przedsiębiorców;
  3. powszechności zastosowania mechanizmu – ma dotyczyć wszystkich przedsiębiorców, w tym także tych, którzy nie mają w Polsce siedziby, ale będą musieli mieć w Polsce rachunek bankowy.

W jakim okresie będzie mógł funkcjonować w Polsce obowiązkowy split payment?

W analizowanej decyzji Rada wyraziła zgodę na wprowadzenie obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności w Polsce w określonym wymiarze czasowym, tzn. od 1 marca 2019 r. do 28 lutego 2022 r. Oznacza to, że polski prawodawca mógł już od 1 marca 2019 r. wprowadzić obowiązkowy split payment w zakresie wyrażonym w tej decyzji. W chwili publikacji niniejszego artykułu, nie został wprowadzony obowiązkowy split payment, natomiast z komunikatów Ministerstwa Finansów wynika, że planowane jest jego wprowadzenie do 2020 r.^[7] (19 lipca 2019 Sejm przegłosował wejście w życie obowiązkowego split payment od 1 listopada 2019 r. - przyp red.)

Oprócz możliwości wprowadzenia obowiązkowego split payment, Rada nałożyła również obowiązek sprawozdawczy – Polska będzie musiała w ciągu 18 miesięcy od dnia wejścia w życie obowiązkowego split payment przedstawić Komisji Europejskiej sprawozdanie na temat ogólnego wpływu środka na poziom oszustw związanych z VAT oraz na podatników, których będzie dotyczył obowiązkowy split payment. Polska będzie musiała przeanalizować, jaki wpływ miał obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności na poziom oszustw w VAT oraz na podatników, w tym, m.in. w zakresie zwrotu VAT, czy obciążeń podatników.

Kto będzie musiał stosować obowiązkowy split payment?

Obowiązkowy split payment będzie musiał być stosowany jedynie w zakresie określonym w decyzji Rady, do której załączono wykaz usług oraz towarów, wraz z podanymi kodami PKWiU. W załączniku znajdziemy takie pozycje, jak m.in.:

• oprogramowanie,
• elektronika,
• usługi budowlane,
• usługi instalacyjne,
• wyroby stalowe, złoto inwestycyjne, metale,
• rury,
• oleje, węgiel, brykiety,
• części samochodowe.

W poniższej tabeli znajduje się wykaz PKWiU (bez podania nazw towarów i usług), do których będzie mógł mieć zastosowanie obowiązkowy split payment.

Tabela 2. Towary i usługi objęte obowiązkowym split payment w Polsce.

Towary i usługi (PKWiU)

24.10.12.0; 24.10.14.0; 24.10.31.0; 24.10.32.0; 24.10.35.0; 24.10.36.0; 24.10.41.0; 24.10.43.0; 24.10.51.0; 24.10.52.0; 24.10.61.0; 24.10.62.0; 24.10.65.0; 24.10.66.0; 24.10.71.0; 24.10.73.0; 24.31.10.0; 24.31.20.0; 24.32.10.0; 24.32.20.0; 24.33.11.0; 24.33.20.0; 24.34.11.0; 24.41.10.0; ex 24.41.20.0; 24.41.30.0; ex 24.41.40.0; ex 24.41.50.0; 24.42.11.0; 24.43.11.0; 24.43.12.0; 24.43.13.0; 24.44.12.0; 24.44.13.0; 24.44.21.0; 24.44.22.0; 24.44.23.0; 24.45.11.0; ex 24.45.30.0; ex 26.11.30.0; ex 26.20.11.0; ex 26.30.22.0; ex 26.40.60.0; ex 32.12.13.0; 38.11.49.0; 38.11.51.0; 38.11.52.0; 38.11.54.0; 38.11.55.0; 38.11.58.0; 38.12.26.0; 38.12.27; 38.32.2; 38.32.31.0; 38.32.32.0; 38.32.33.0; 38.32.34.0; 24.20.11.0; 24.20.12.0; 24.20.13.0; 24.20.31.0; 24.20.33.0; 24.20.34.0; 24.20.40.0; ex 25.11.23.0; ex 25.93.13.0; ex 10.4; ex 20.59.12.0; ex 20.59.30.0; ex 22.21.30.0; ex 26.20.21.0; ex 26.20.22.0; ex 26.70.13.0; ex 28.23.26.0; ex 58.29.11.0; ex 58.29.29.0; ex 59.11.23.0; 41.00.30.0; 41.00.40.0; 42.11.20.0; 42.12.20.0; 42.13.20.0; 42.21.21.0; 42.21.22.0; 42.21.23.0; 42.21.24.0; 42.22.21.0; 42.22.22.0; 42.22.23.0; 42.91.20.0; 42.99.21.0; 42.99.22.0; 42.99.29.0; 43.11.10.0; 43.12.11.0; 43.12.12.0; 43.13.10.0; 43.21.10.1; 43.21.10.2; 43.22.11.0; 43.22.12.0; 43.22.20.0; 43.29.11.0; 43.29.12.0; 43.29.19.0; 43.31.10.0; 43.32.10.0; 43.33.10.0; 43.33.21.0; 43.33.29.0; 43.34.10.0; 43.34.20.0; 43.39.11.0; 43.39.19.0; 43.91.11.0; 43.91.19.0; 43.99.10.0; 43.99.20.0; 43.99.30.0; 43.99.40.0; 43.99.50.0; 43.99.60.0; 43.99.70.0; 43.99.90.0; 05.10.10.0; 05.20.10.0; 19.10.10.0; 19.20.11.0; 19.20.12.0; ex 26.70.13.0; 26.40.20.0; 26.20.1; 30.91.20.0; 27.20.2; 28.11.41.0; ex 29.31.10.0; 29.31.21.0; 29.31.22.0; 29.31.23.0; 29.31.30.0; 29.32.20.0; 29.32.30.0; 45.31.1; 45.32.1; 45.32.2; ex 45.40.10.0; ex 45.40.20.0; ex 45.40.30.0   Bez względu na symbol PKWiU; - Złoto inwestycyjne w rozumieniu art. 121 ustawy - Usługi w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. z 2017 r. poz. 568)   Ponadto: - Benzyny silnikowe, oleje napędowe, gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych – w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym - Oleje opałowe oraz oleje smarowe – w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym

Źródło: Opracowanie własne.

Tym samym obowiązkowy split payment będą musieli zastosować podatnicy, którzy dostarczają towary lub świadczą usługi wymienione w załączniku do decyzji Rady, które zakresowo zasadniczo obejmują towary i usługi objęte odpowiedzialnością solidarną oraz odwrotnym obciążeniem. W pozostałych przypadkach stosowanie mechanizmu split payment będzie nadal fakultatywne. Ma to zapewnić uszczelnienie VAT w tym newralgicznym obszarze.

Podsumowanie

W 2018 r. polski prawodawca zdecydował się na wprowadzenie do porządku prawnego split payment. Mechanizm ten został wprowadzony jako nieobowiązkowy sposób regulowania należności, przy czym jest on ograniczony do transakcji dokonywanych między przedsiębiorcami w formie przelewów bankowych. Split payment jeszcze przed wejściem w życie przepisów budził mnóstwo kontrowersji i pytań. Polska uzyskała zgodę na jego wprowadzenie w zakresie towarów i usług objętych odwrotnym obciążeniem albo solidarną odpowiedzialnością, czyli w obszarach najbardziej narażonych na oszustwa podatkowe. Obowiązkowy split payment będzie mógł obowiązywać w Polsce do końca lutego 2022 r. i będzie mógł dotyczyć jedynie płatności bezgotówkowych wykonywanych w ramach elektronicznych przelewów bankowych.

 

Marta Chorzępa-Starosta

prawnik

DSK Depa Szmit Kuźmiak Jackowski Radcowie Prawni, Adwokaci i Doradcy Podatkowi sp.p.

Artykuł pochodzi z Biuletynu Euro Info 4/2019

Przeczytaj więcej takich artykułów w strefie wiedzy PARP

---

^[1] Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) - dalej: ustawa o podatku od towarów i usług, ustawa o VAT.

^[2] Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 62).

^[3] Zob. W. Kieszkowski, Definicja mechanizmu podzielonej płatności [w:] Mechanizm podzielonej płatności. Split payment, D. Prokop [red.], Wolters Kluwer Polska, 2018 oraz W. Kieszkowski, Zakres przedmiotowy [w:] Mechanizm podzielonej płatności. Split payment, D. Prokop [red.], Wolters Kluwer Polska, 2018; T. Michalik, Podzielona płatność ( split payment ) jako model walki z nadużyciami i oszustwami w podatku od wartości dodanej, [w:] Poprawa efektywności systemu podatkowego. Nowe narzędzia prawne w VAT i akcyzie, Brzeziński Bogumił (red.), Lasiński-Sulecki Krzysztof (red.), Morawski Wojciech [red.], Wolters Kluwer Polska, 2018.

^[4] Zostało to potwierdzone w objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2018 r.

^[5] Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE L-347 z 11 grudnia 2006 r.).

^[6] J. Matarewicz, Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, Lex/el. 2019.

^[7] Wypowiedź Ministra Finansów - Teresy Czerwińskiej z 26 marca 2019 r.